Mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Twitter, twitter, twitter. Het toverwoord van de hedendaagse communicatie. Eerst maar eens gekeken hoe dit nu allemaal werkt. En me verbaasd over de vele twitteraars die van allerlei huishoudelijke mededelingen tot interessante onderwerpen melding maken. Barack Obama gevonden en getwijfeld of hij zelf de twitteraar is of dat zijn pr-medewerker dit vult. Ook een leuke baan. Balkenende kan wel een pr-twitteraar gebruiken want zijn twitterpagina stelt niet veel voor.
Tijdens het schrijversfeest was dit het communicatiemiddel geweest volgens Jan Kaldenbach. Direct de wereld laten weten dat het eerste boek over de opkomst en ondergang van Dirk Scheringa is uitgekomen. In de bibliotheek hadden wij mooi de primeur. Ik kon dan ook niet anders dan dit boek kopen voor mijn man. Met de handtekeningen van de schrijvers en van mijn kant een gedicht gaat het boek mooi ingepakt in de zak van Sinterklaas. Nu maar hopen dat hij er blij verrast mee is.
Eerlijk is eerlijk: ik heb niet getwitterd tijdens het schrijversfeest. Maar ik heb wel voor en na het feest een tweet de wereld ingeslingerd. (Vraag blijft overigens wel of de wereld daar nu op zat te wachten;-)
BeantwoordenVerwijderenHmmm... of dat het een kat in de zak is. Bij Dirk weet je het maar nooit.
BeantwoordenVerwijderenMaar nu nog Twitter...
dus nog niet helemaal overtuigd van Twitter begrijp ik. Heb je op het schrijversfeest nog anderen zien twitteren?
BeantwoordenVerwijderenOp het schrijversfeest niemand zien twitteren. Inmiddels aangemeld als twitteraar. Maar zoals Jan al aangeeft in zijn reactie. Wie zit er nu ons twitteren te wachten????
BeantwoordenVerwijderen